KĄCIK RODZICA

RADY DLA RODZICÓW

 

Cztery wskazówki co robić, kiedy małe dziecko nie słucha poleceń:

Jeśli jesteś rodzicem małego dziecka pewnie nie zliczysz sytuacij, kiedy wołałeś go do jakiejś czynności, a ono nie reagowało. Na początku chcę uspokoić Cię, że to normalne. Dzieciaki tak bardzo żyją "tu i teraz", że często nawet nie rejestrują rodzica w tle. Z drugiej strony, kiedy słyszą, też nie zawsze są skłonne do natychmiastowego reagowania. To też jest ok, bo jeśli chcesz go wychować na dorosłego, który będzie dbał o swoje potrzeby, nie zawsze musi reagować na każde polecenie. Dziś jednak chciałabym podzielić się z Tobą kilkoma "narzędziami", które działają dużo lepiej niż bezskuteczne, kilkunastokrotne wołanie dziecka z drugiego końca pokoju. Co pomaga? 

Zniż się do poziomu dziecka

Wyobraź sobie perspektywę malucha. Na pewno sam nie chciałbyć rozmawiać z kimś z pozycji parteru. Nie sprzyja to komunikacji ani tym bardziej współpracy. Kucnij lub klęknij tak aby rozmawiać z dzieckiem z jego poziomu. Dziecku pomoże to złapać kontakt wzrokowy i lepiej się skupić.

Okaż autentyczne zainteresowanie i nawiąż kontakt

Zanim wydasz polecenie, możesz na chwilkę przyłączyć się do zabawy, czy zadać krótkie pytanie. Przywitaj się z dzieckiem jego ulubionym pluszakiem pytająć "Hej, co tam porabaisz?" albo spytaj czy możesz pomóc w budowaniu statku z klocków lego. Jak pisałam wcześniej - dzieci są tak bardzo "tu i teraz , że zazwyczaj naprawdę potrzebują tej chwili, zanim przeki9erują uwagę na coś innego.

Formułuj krótkie komunikaty

Mamy tendencję do mówienia zbyt szybko, zbyt dużo i zbyt często. Nasze dzieci czasem naprawdę nie są w stanie przetworzyć tylu treści naraz. Mów krótko i zwięźle. Dostosuj komunikaty do możliwości swojego dziecka.

Szukaj kontaktu przez zabawę

Zwłaszcza u młodszych przedszkolaków dużo lepiej niż suche polecenia działa zaproszenie do ulubionego pluszaka lub zmiana czynności w zabawę.

 

Savoir-vivre przedszkolaka

Uprzejmość na co dzień, życzliwość i szacunek okazywane innym ludziom oraz dobre maniery sprawiają, że żyje się lepiej i radośniej. Dlatego warto uczyć zasad savoir-vivre już od najmłodszych lat. 

• Ucz dziecko „czarodziejskich” słów: proszę, dziękuję, przepraszam i dawaj przykład, w jakich sytuacjach powinny być od stosowane. Z czasem ich używanie stanie się nawykiem

• Uświadamiaj dziecku, jak ważne jest bycie uprzejmym na co dzień. Okazuj radość, kiedy maluch odpowiada na pozdrowienia i stara się pierwszy powiedzieć dzień dobry na powitanie. Przy każdej okazji podkreślaj, że szczególny szacunek należy się osobom starszym – kultura wobec nich to najlepsza wizytówka dobrych manier

• Traktuj z szacunkiem innych ludzi, również własną pociechę. Wsłuchuj się w to, co mówi, szczególnie jeśli czujesz, że na czymś bardzo jej zależy. Twój przykład jest dla niej ważnym wzorem komunikowania się i budowania relacji z innymi

• Pokazuj dziecku, w jaki sposób może osiągać swoje cele, np. dostać to, na co ma ochotę, zachowując się w sposób akceptowany społecznie: Jeżeli chcesz pobawić się na placu zabaw, najpierw zapytaj, czy możemy tam iść w tej chwili; Powiedz: „Przepraszam, czy mogę…”, jeśli chcesz wziąć zabawkę innego dziecka

• Wprowadź zasady dobrej komunikacji, obowiązujące wszystkich członków rodziny: uważnie słuchamy tego, co mówi druga osoba; nie przerywamy sobie podczas rozmowy ani ni wchodzimy sobie w słowo; nie mówimy razem z inną osobą, nie przekrzykujemy jej – mówimy spokojnym głosem. W żadnym wypadku nie używamy słów obraźliwych albo niemiłych, raniących rozmówcę

• Uwrażliwiaj dziecko na krzywdę innych, zwłaszcza słabszych, zgodnie z zasadą: Traktuj innych tak, jak sam chcesz być traktowany. Przypominaj, że nie wypowiadamy głośno krytycznych uwag na temat wyglądu lub zachowania innych osób, bo możemy im taką oceną sprawić przykrość; nie bawimy się czyimś kosztem ani nie pokazujemy swojej przewagi; niedopuszczalne jest wyśmiewanie lub poniżanie innych

• Naucz malucha, że trzeba dzielić się z innymi. Pochwal dziecko i pokaż, jak bardzo cieszą cię jego zachowania, np. kiedy ustala z przedszkolakami reguły zabawy, spokojnie czeka na swoją kolej, częstuje smakołykami inne dzieci, przestrzega kolejności zabawy atrakcyjną zabawką

• Zwracaj uwagę na grzeczne prowadzenie rozmów telefonicznych. Naucz malucha – najlepiej podczas zabawy – prowadzenia rozmowy: zaczynamy od pozdrowienia „dzień dobry” i przedstawienia się rozmówcy, a kończymy pożegnaniem

• Przypominaj dziecku zasady właściwego zachowania się przy stole:

• myjemy ręce przed posiłkami

• nie mówimy z pełnymi ustami

• łokcie trzymamy blisko tułowia

• do jedzenia używamy sztućców

• wstając od stołu, dziękujemy za posiłek

• Pomagaj dziecku dbać o codzienną higienę i wygląd. Wyjaśnij, że specjalne okazje (wizyta babci, świąteczne dni, rodzinne uroczystości) powinien podkreślać odpowiedni, elegancki i uroczysty ubiór.

• Zawsze reaguj na niewłaściwe postępowanie pociechy. Okazuj w takiej sytuacji niezadowolenie dotyczące zachowania malucha (Nie podoba mi się, że trzeci raz przerywasz moją rozmowę z babcią. Pożegnam się z nią i wtedy porozmawiamy), a nie jego samego (Jesteś takim gadułą, jakich mało. Cały czas przeszkadzasz). Pamiętaj o pochwałach, kiedy dziecko zachowuje się w sposób, jakiego oczekujesz

 

Rodzice są dla malucha wzorem do naśladowania. Twoje zachowanie, troska o dobre samopoczucie innych, sposób, w jaki wypowiadasz się o znajomych i członkach rodziny lub rozmawiasz z nimi, a także dbanie o wygląd i kulturalne spożywanie posiłków – wszystko to jest dla dziecka źródłem wiedzy o świecie i prawach, jakie w nim obowiązują.

Komentarze rodzica, które wspierają samodzielność, wyrwałość, odwagę i uiejętność rozwiązywania problemów:

• Dobrze jest próbować różnych sposobów jak się coś robi.
• Każdy robi błędy. Wszyscy uczymy się, kiedy je poprawiamy.
• Możesz sobie z tym poradzić, jeśli będziesz nadal próbować.
• Rzeczywiście koncentrowałaś się i byłeś skupiony.
• Próbuj kilka razy a wtedy stanie się to łatwiejsze.
• To jest dobry pomysł.
• Jak myślisz, co możesz dalej z tym zrobić?
• Bardzo dobrze. Pracowałeś samodzielnie!
• Sprzątniemy razem jak skończysz.
• Jestem dumna, kiedy robisz takie trudne rzeczy!
• Najpierw spróbuj samodzielnie a potem, jeśli będziesz porzebować pomocy możesz na mnie liczyć.
• Jeśli zrobię to za Ciebie - to przestanie być Twoją pracą.
• Jak Ty wpadłaś na ten świetny pomysł!
• Widzę jak wytrwale próbujesz.
• Bardzo dokładnie to zrobiłaś.
• Podoba mi się, że pracowałaś aż do skończenia pracy.